Relax, nothing is under control

Daar zit je dan. In je eentje in het vliegtuig (niet echt alleen natuurlijk). Tegen heug en meug het verhaal van de laatste dagen te typen, omdat je eigenlijk het liefst al die films die het vliegtuig te bieden heeft wilt bekijken. Oké, bijna klaar! Oh, mijn medepassagier moet even toiletteren, dus ik pak mijn spulletjes bijeen en laat haar erlangs. Zo, verder typen. Maar waar is mijn verhaal, waar is het. Meen je dat nou? Het is WEG! Per ongeluk verwijderd, oh nee! Mocht je mijn laatste dagen in detail willen weten, vraag het me gerust, maar ik denk dat de meeste foto's voor zich spreken. Geen foto's betekent weinig boeiends :) Misschien waren jullie al dat gebazel ondertussen wel zat en keken jullie eigenlijk stiekem alleen naar de foto's, wie zal het zeggen ;)

Ondertussen al weer twee hele weken thuis in het niet-teleurstellende Nederland, want zeg nou zelf: thuiskomen is toch ook best wel fijn! Dit lijkt me dit een mooi moment voor een resumé om, ook voor mezelf, vast te leggen wat ik ga missen aan Nieuw Zeeland en wat vooral niet, en wat ik het mooist en het gaafst vond.

Wat ik natuurlijk ga missen zijn de straatmuzikanten, ja zelfs de onzuiver zingende variant. En dan doel ik natuurlijk niet op die wie we in Nederland vaak zien, maar degenen à la Passenger en Matt Corby. Ook de inpakhulpjes bij de kassa's is een fenomeen dat ik erg zal gaan missen. Ja, er zijn dus mensen die jouw boodschappen in plastic tasjes stoppen en ik heb me laten vertellen dat dat in sommige andere landen ook normaal is en dat het een gerespecteerde baan is. Misschien iets om in Nederland te introduceren? Wat ook geweldig was voor iemand als ik: openbare toiletten op de hoek van elke straat en zelfs in bossen en parken. Een ander ding dat me duidelijk positief opviel en ik dan misschien ook wel ga missen is de vriendelijkheid van mensen op straat. Het moment dat je de plattegrond van de stad erbij pakt en hem nog niet eens uitgevouwen en goed en wel voor je hebt, komen er al mensen aan: 'Are you okay? Can I help you?' Dit heb ik meermaals meegemaakt, echt super aardig!

Wat ik niet ga missen is het spelletje 'de beste ... van Nieuw Zeeland'. Bijna elke dag werd er wel weer verkondigd dat dit of dat hét beste van NZ is en dat je dat echt niet moet missen. Ik geloof meer in het feit dat als iets echt mooi of goed is je dat niet van de daken af hoeft te schreeuwen, dat zullen we vanzelf wel meemaken. En ooh, een ander feit dat ik niet ga missen: de onpraktisch geplaatste wcrolhouders, wcdeuren en kraantjes. Sommige toiletten hadden niet eens een slot! Ik klink nu echt als een zeikstraal - ha ha - maar onder veel kraantjes kon je niet eens je handen houden omdat ze zo dicht op de wasbak zaten. Als iemand met lichtelijk smetvrees niet zo ideaal. Als laatste wat ik niet ga missen: de vreemde rotondes en het vreemde rijgedrag. Sommige mensen rijden gewoon recht over een rotonde heen, en van de regel dat je niet op verdrijvingsvlakken mag rijden lijkt de doorsnee Kiwi niet op de hoogte te zijn.

Wat ik uiteindelijk het mooiste was is niet te zeggen, ik heb zoveel moois gezien. Het meest magische was toch wel de glowworms in de grotten van Waitomo. Zoveel kleine lichtjes die voor je gevoel naar zwaaien, alsof je onder een enorme levende sterrenhemel staat. Wat een echte overwinning voor mij was de Tongariro Crossing, de lange dagwandeling door het vulkaanlandschap. Midden op de berg liet mijn lichaam mijn geest een beetje in de steek; maar met mijn aangepaste seniorensnelheid heb ik het toch tot de top gehaald. Ook het biertje op het einde was een regelrechte overwinning ;) Wat me het meeste verrast heeft is Mt Cook, de hoogste berg van Nieuw Zeeland. Het contrast was zo mooi - een knalblauwe lucht en in de verte een met sneeuw bezaaide bergtop, dat alles ingekaderd door een spiegelmeer en dor, geel gras. Adembebemend!

Al met al heb ik een geweldige reis gehad, waar ik veel heb geleerd over het land, reizen, incasseren, vrij zijn en ik heb mijn geduld hier en daar waar mogelijk nog iets weten op te rekken. Ook heb ik ingezien dat thuiskomen en thuis zijn ook nog niet zo vervelend is :)

Tot slot, één van de dingen die ik tegenkwam en niet meer ben vergeten, wat me een mooie afsluiter leek. En gewoon, omdat ik deze wijsheid niemand wil ontnemen: Relax, nothing is under control!